مقدمه

ایمپلنت دندان می تواند بهترین روش برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته باشد. از دست دادن دندان می تواند تأثیر بسیار مخربی بر اعتماد به نفس افراد داشته باشد. زیرا به شدت زیبایی فرد را تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین می تواند بر نحوه تکلم و غذا خوردن فرد نیز تأثیر بگذارد. دندانپزشکان سالهاست برای پر کردن این شکاف های ناخوشایند در تلاشند. گاهی تصمیم گیری در انتخاب بهترین روش درمانی می تواند بسیار طاقت فرسا باشد. در ادامه به بررسی تفاوت ایمپلنت دندان و پروتز دندان اشاره ای خواهیم داشت.

ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان یک درمان دائمی برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته است. در این روش پیچ هایی در استخوان فک کاشته می شوند که نقش ریشه دندان را بازی می کنند. سپس تاج مصنوعی به عنوان دندان روی آنها فیکس می شود. پیچ های کاشته شده از جنس تیتانیوم هستند و با گذشت زمان به استخوان فک جوش می خورند. سپس تاج دندان روی پیچ دیگری که اباتمنت نامیده می شود سوار می شود.

بر خلاف ایمپلنت دندان، پروتز ها متحرک هستند و برای جایگزینی یک یا چند دندان یا کل دندان های یک کف استفاده می شوند.

پروتز دندان

بر خلاف ایمپلنت دندان، پروتز های دندانی متحرک بوده و روشی غیر دائمی برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته هستند. این پروتز ها انواع مختلفی دارند. پروتز های کامل، نوعی دندان مصنوعی متحرک هستند که جایگزین تمام دندان های یک فک می شوند. پروتز های جزئی هم برای جایگزین کردن یک یا چند دندان در یک فک استفاده می شوند. پروتز ها می توانند فرم و عملکرد فک شما را بازیابی کنند.

پایه های پروتزها از اکریلیک و کبالت ساخته شده اند. گاهی از گیره های فولادی ضد زنگ برای ثابت کردن و حمایت از پروتز ها استفاده می شود. این پروتز ها به گونه ای طراحی شده اند که بین کام سخت و دندان های فوقانی خلاء ایجاد می کنند و به همین دلیل در موقعیت خود باقی می مانند. پروتزهای کامل دندان های تحتانی نیز بر اساس آناتومی فک طراحی می شوند تا به هنگام غذا خوردن و مکالمه از دهان خارج نشوند.

مقایسه ایمپلنت دندان با پروتزهای دندانی

ایمپلنت دندان ظاهر طبیعی تری در مقایسه با پروتزهای دندانی دارد. همچنین تناسب و ثبات آن در دهان بیشتر است. این روش قابل اطمینان ترین روش دندانپزشکی برای جایگزین کردن دندان های از دست رفته با موفقیت بالای 90 درصد است. اما در مقایسه با بریج و پروتز های متحرک گران تر است. بی شک ظاهر، احساس و عملکرد ایمپلنت دندان در دهان بهتر از پروتز ها است. همچنین مقاومت آن ها بسیار بالا بوده و دچار پیچش و جابجایی نمی شوند. همچنین بیمار بعد از تکمیل دوره درمانی می تواند با استفاده از آن ها به راحتی به جویدن و گاز زدن غذا ادامه دهد.

اما بر خلاف ایمپلنت دندان، افرادی که از پروتز ها استفاده می کنند حدوداً یک چهارم یا یک پنجم قدرت گاز زدن مواد غذایی را دارند. زیرا اعمال فشار به پروتز ها، می تواند این نیرو را به استخوان فک وارد کند. همچنین ممکن است کمی بلغزند و لثه و استخوان فک شما را درگیر کنند.

ایمپلنت دندان ثابت است، اما پروتز ها متحرک هستند.

کاشت ایمپلنت دندان

کاشت ایمپلنت دندان نیاز به دو جلسه جراحی دارد که توسط متخصص کاشت ایمپلنت، جراح دهان و دندان یا دندانپزشک ذیصلاح انجام می شود. این کار در مطب دندانپزشکی یا کلینیک های زیبایی دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی انجام می شود و نیاز به بیهوشی عمومی ندارد. پس از جراحی مرحله اول و کاشت پایه ایمپلنت، یک دندان یا تاج مصنوعی موقت به بیمار داده می شود تا از محل جراحی محافظت شود. روند بهبود و جوش خوردن ایمپلنت تا جراحی بعدی ممکن است شش ماه طول بکشد.

ساخت پروتز دندان

بر خلاف ایمپلنت دندان، ساخت پروتز ساده تر و کم تهاجم تر است. اولین مرحله، قالب گیری از دندان ها با استفاده از ماده آلژینات است که حدود 15 دقیقه طول می کشد. مرحله بعد نوبت به انتخاب بهترین رنگ یا سایه برای ساخت پروتز ها می رسد. این رنگ معمولاً نزدیک ترین رنگ به دندان های طبیعی انتخاب می شود. در مراجعه بعدی، نمونه مومی پروتز در دهان بیمار پرو می شود تا احتمال وجود هر گونه مشکل بررسی شود.

در صورت رضایت بیمار، پروتز اصلی توسط لابراتوار ساخته می شود. در نهایت در جلسه ای جداگانه پروتز ساخته شده در دهان بیمار امتحان شده و فیکس می شود. پروتزها باید هر 5 تا 7 سال یکبار تعویض شوند. زیرا می توانند دچار لک و تغییر رنگ شوند و ایجاد بوی نامطبوعی کنند.

منابع:
https://www.nofrillsdental.com/dental-implants-vs-dentures-whats-best-for-you/