پروتز دندان به ابزار و وسایلی گفته می شود که با استفاده از آنها، دندان و لثه آسیب دیده جایگزین می شود. پروتز دندان می تواند ثابت یا غیر ثابت باشد. ایمپلنت، تاج گذاری دندان، ونیر، لمینیت و بریج روش های مختلف پروتز دندان هستند. برای انتخاب پروتز مناسب برای خود باید با متخصصان دندانپزشکی مشورت کنید تا بر اساس شرایط دهان و دندان شما بهترین گزینه به شما معرفی شود. در این مقاله به توضیحاتی درباره بریج و نحوه انجام آن خواهیم پرداخت.

بریج دندان چیست؟

بریج در زبان انگلیسی به معنای پل است. اتفاقاتی که در فرایند نصب بریج می افتد دقیقا مثل ساختن پلی بین دندان های سالم است. بریج با کمک دندان های سالم، دندانی که از دست داده اید را بازسازی می کند. در واقع بریج پایه ای فلزی است که تاج دندان روی آن نصب می شود. مواد اولیه متفاوتی در تولید بریج قابل استفاده هستند. پلاستیک فشرده، طلا، و سرامیک های مخصوص مواد مصرفی رایج هستند. استفاده از سرامیک مخصوص طرفدار بیشتری دارد چون تقریبا همرنگ دندان های طبیعی است و به سادگی قابل تشخیص نخواهد بود و حساسیت ایجاد نمی کند.

انواع مختلف بریج

بریج به چهار روش انجام می شود. روش اول، روش سنتی است. این روش پرطرفدار ترین نوع اجرای بریج است. در این روش تاج دندان مصنوعی ساخته شده به دندان های طبیعی و سالم اطراف جای خالی چسبانده می شود. چسباندن تاج دندان به دندان های طبیعی کناری به کمک چسب های مخصوص دندانپزشکی امکان پذیر است. یکی از عیب های روش سنتی در این است که برای انجام بریج به روش سنتی، سلامت دو دندان کناری در طرفین جای خالی دندان افتاده ضروری است. روش دوم در اجرای بریج روش تک پایه ای نام دارد. همانطور که از اسمش پیداست به جای دو پایه، یک پایه دارد و مشابه روش سنتی به جای دو دندان کناری، تاج دندان به یکی از دندان های موجود چسبانده می شود.

روش سوم، روش مریلند نام دارد. تکیه گاه تاج دندان در روش مریلند متفاوت با دو روش ذکر شده است. در این روش به جای اینکه تاج به دندان کناری چسبانده شود، روی پایه ای فلزی که به دندان های کناری متصل است وصل می شود. تفاوت روش مریلند با دو روش دیگر در تکیه گاه تاج دندان است.

بریج به روش مریلند به کمک تکیه گاهی که به دندان های کناری متصل می شود امکان پذیر است.

هر سه روش ذکر شده نیاز به سالم بودن حداقل یکی از دندان های کناری دارد. روش چهارم که بریج بر پایه ایمپلنت نام دارد از این امر مستثنی است. در این روش ایمپلنت وارد لثه می شود. سپس تکیه گاه روی ایمپلنت وصل می شود و تاج دندان روی تکیه گاه چسبانده می شود. در این روش نیازی به سالم بودن دندان های کناری نیست و حتی در صورتی که همه دندان ها افتاده باشند قابل اجرا است.

تفاوت ایمپلنت با سه روش دیگر در نوع تکیه گاه تاج دندان است.

پروسه نصب

قبل از هر چیزی دندانپزشک، دهان و دندان شما بررسی می کند تا از عدم وجود هر گونه عفونت و بیماری های دهان و دندان اطمینان کسب کند. سپس شما را به رادیولوژی ارجاع می دهد تا عکسی از فک خود بگیرید. پس از آن به کمک ابزار های دقیق اقدام به اندازه گیری دندان هایی که اطراف محل نصب بریج هستند می کند. سپس به دقت دندان های کناری را معاینه می کند تا از استحکام آنها مطمئن شود. بعد قالبی از دهان ساخته می شود. این قالب از همه دندان ها گرفته می شود حتی اگر فقط یک دندان نیاز به ترمیم داشته باشد. قالب ساخته شده به کارگاه دندانپزشکی ارسال می شود و دندانی برای پر کردن جای خالی ساخته می شود.

در این مرحله دندانپزشک بریج موقتی به شما می دهد. چون ساخت بریج دائم چند روز زمان می برد. بعد از اینکه بریج شما آماده شد، با روشی که دندانپزشک مناسب می داند آن را در دهان شما قرار می دهد. نگهداری از بریج بسیار مهم و ضروری است. همانطور که توضیح داده شد بریج به دندان های طبیعی شما متصل می شود و سلامت آن به سلامت دندان های شما بستگی دارد. استفاده منظم از مسواک و نخ دندان برای حفظ سلامتی دندان ها ضروری است.

مراحل نصب بریج به شرح فوق می باشد

هزینه نصب

هزینه نصب بریج به عواملی بستگی دارد. تعداد بریج مصرف شده، جنس مواد اولیه و همینطور موقعیت مکانی که بریج در آن نصب می شود روی هزینه آن تاثیر دارند. در صورت وجود عفونت یا بیماری های دهان دندان، هزینه عفونت زدایی و جرم گیری به آن اضافه می شود. علاوه بر آن روش های مختلف بریج، هزینه های متفاوتی دارند. به همین دلیل امکان تخمین دقیق هزینه نصب بریج وجود ندارد. برای کسب اطلاعات در مورد هزینه نصب بریج برای خود می توانید به دندانپزشک مراجعه کنید.