مقدمه:
ایمپلنت دندان بهترین روش برای جبران دندان های از دست رفته به دلیل بیماری یا حادثه است. از دست رفتن دندان می تواند عوارضی چون از دست دادن زیبایی و کاهش اعتماد به نفس، تحلیل استخوان فک، تغییر در نحوه صحبت کردن و ایجاد مشکل در نحوه غذا جویدن را به همراه داشته باشد. کاشت ایمپلنت می تواند به طور مستقیم بر کیفیت زندگی و سلامت فرد تأثیر بگذارد.
هر ایمپلنت دندان از دو قسمت بدنه و اباتمنت تشکیل شده است. همچنین بر اساس نوع ایمپلنت ممکن است به یک پیچ ثابت کننده اباتمنت نیز مجهز باشد. بدنه از طریق جراحی در لثه جایگذاری شده و اباتمنت داخل آن قرار می گیرد. این مجموعه نقش یک ریشه مصنوعی را ایفا کرده و از روکش یا همان دندان مصنوعی حمایت می کند.
هر ایمپلنت دندان از بدنه، اباتمنت و روکش تشکیل شده است.
روش جراحی:
روش جراحی و جایگذاری ایمپلنت دندان به وضعیت سلامت استخوان فک بیمار و نوع ایمپلنت وابسته است. ممکن است استخوان فک بیمار به دلیل تحلیل بیش از حد نیاز به ترمیم داشته باشد. در این صورت نیاز به پیوند استخوان است که ممکن است بهبود آن چند ماه به طول انجامد.
شرایط کاشت ایمپلنت دندان:
ایمپلنت دندان از جنس تیتانیوم ساخته شده که با استخوان فک پیوند داده و به بخشی از بدن تبدیل می شود. بنابراین ایمپلنت ها بر خلاف پروتز ها جابجا نمی شوند، به استخوان فک و دندان های جانبی آسیب نمی زنند و صدا نمی دهند. در ادامه به شرایط لازم برای انجام ایمپلنت اشاره ای خواهیم داشت:
• فقدان یک یا چند دندان،
• رشد کامل استخوان فک،
• استحکام کافی استخوان فک،
• سلامت کامل بافت های دهانی،
• عدم مصرف دخانیات و تنباکو،
• عدم تمایل به استفاده از دندان های مصنوعی متحرک،
• تقبل طول درمان و متعهد بودن به شرایط درمان.
ریسک ها:
خطرات ایمپلنت دندان معمولاً بسیار جزئی و قابل درمان هستند. این ریسک ها عبارتند از:
• عفونت در محل جراحی،
• آسیب به بافت، رگ های خونی یا اعصاب دندان های جانبی،
• ایجاد درد، بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن در لثه، لب ها و چانه،
• ورود ایمپلنت به حفره های سینوسی و ایجاد مشکلات سینوسی.
در عکس تفاوت ایمپلنت دندان و روش بریج را مشاهده می کنید.
مراقبت های قبل از عمل:
برای کاشت ایمپلنت دندان معاینه کامل توسط دندانپزشک و جراح نیاز است. این کار با بررسی دقیق عکس های رادیولوژی، عکس های سه بعدی و قالب گیری از دندان ها انجام می شود. سوابق پزشکی، بیماری ها و داروهای مصرفی باید به دندانپزشک اطلاع داده شوند. بسته به نوع جراحی، روش بیهوشی و بی حسی نیز متفاوت خواهد بود. ممکن است قبل از کاشت ایمپلنت نیاز به محدودیت در رژیم غذایی باشد. این جراحی معمولاً در دو مرحله و به صورت سرپایی انجام می شود. به طور کلی مراحل کاشت ایمپلنت شامل خارج کردن دندان آسیب دیده، پیوند استخوان در صورت نیاز، کاشت ایمپلنت، بهبود استخوان، جایگذاری اباتمنت و در نهایت جایگذاری روکش است که ممکن است این پروسه چندین ماه طول بکشد.
زمان پیوند استخوان قبل از ایمپلنت دندان:
زمانی که استخوان فک از استحکام کافی برخوردار نباشد یا به شدت نازک باشد این پیوند انجام می شود. ضعیف بودن استخوان فک می تواند احتمال شکست ایمپلنت و جابجایی آن را به شدت افزایش دهد. در این روش از استخوان بخش دیگری از بدن، پودر استخوان یا استخوان های مصنوعی استفاده می شود. پیوند های جزئی در یک جلسه و همزمان با کاشت ایمپلنت انجام می شوند.
پروسه کاشت ایمپلنت دندان:
جراح برای کاشت ایمپلنت دندان، روی لثه برشی ایجاد می کند تا استخوان فک نمایان شود. سپس فرآیند کاشت و جایگذاری بدنه ایمپلنت انجام می شود. در طول دوران بهبودی معمولاً از پروتز های موقت استفاده می شود. قرارگیری اباتمنت نیز ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد. سپس بعد از گذشت دو هفته روکش مصنوعی یا تاج دندان چسبانده می شود. این روکش می تواند متحرک یا ثابت باشد. روکش های ثابت توسط پیچ اباتمنت یا سیمان مخصوص فیکس می شوند.
مراقبت های بعد از کاشت ایمپلنت دندان:
بعد از کاشت ایمپلنت دندان ممکن است با علائمی همچون تورم لثه، تورم صورت، کبودی پوست، درد و خونریزی روبرو شوید. این علائم با آنتی بیوتیک و مسکن های تجویزی قابل کنترل هستند. اما در صورت تداوم علائم باید با جراح خود تماس بگیرید. تا بهبودی کامل لثه از غذاهای نرم استفاده کنید.
سخن پایانی:
کاشت ایمپلنت دندان معمولاً روشی موفق است، اما در برخی از مواقع ممکن است با شکست روبرو شود. رعایت بهداشت دهان و دندان، ترک دخانیات، مراجعه منظم به دندانپزشک، عدم مصرف مواد غذایی سخت، ترک مصرف کافئین ودرمان دندان قروچه می توانند در موفق بودن این روش کمک به سزایی کنند.
منابع:
https://www.fda.gov/medical-devices/dental-devices/dental-implants-what-you-should-know
https://www.mayoclinic.org/tests-procedures/dental-implant-surgery/about/pac-20384622
